Böyle.

Mutsuzluğuma kılıf bulmaya çalışıyorum çünkü illa bir sebep istiyorlar benden. Mutluluğuma da kılıf bulmam gerekiyor çünkü yeni bir sebep daha gerekiyor. Ağlarken sebep bulmam gerekiyor. Gülünce sebep soruyorlar.

Halbuki sadece içimden öyle geliyor. Şu an mutlu değilim çünkü şu an mutlu değilim. Çünkü diye bir şey çok çünkü.

Aşığım çünkü aşık hissediyorum. Bunun bir sebebi olamaz. Bazı şeyleri sade tutmaya çalışıyorum ama beceremiyorum. Bazı şeyler inatla çetrefilli hale geliyor. İçinden çıkamıyorum. Çok boğuluyorum. Bir gün iyiysem diğer gün her şey çok farklı olabiliyor ve bir sebebi olmuyor. Sebep aramaya yoruluyorum artık.

Sürekli çabalamak zorunda olmak yaşamamı zorlaştırıyor. Nefes almaktan sıkılır hale geliyorum. Ve bir de insanlara dert anlatmak zorunda olmak var. Normallikle o kadar kafayı bozmuş ki herkes… Bıktırıyor, süründürüyor. Sürekli zorundaymış gibi yaşamak kendime yaptığım en büyük işkence. İçten içe kendimi kırbaçlayıp duruyorum yalnızca.